Impulsem do napisania poniższego tekstu stały się pytania słuchaczy kursów kwalifikacyjnych , którzy w ramach szkolenia, odbywali praktyki w naszym Ośrodku. Słuchaczami tych kursów byli nauczyciele z różnego typu placówek. W większości niewiele mieli wspólnego ze szkolnictwem specjalnym oraz jego specyfiką. Z dużym zainteresowaniem spotkała się prowadzona w SOSz-W w Węgrowie innowacja programowa – terapia taktylna. Po krótkiej rozmowie wstępnej oświadczali, że przychodząc na prezentację terapii tak naprawdę nie wiedzieli czego mają się spodziewać, ponieważ termin – terapia taktylna był dla nich czymś zupełnie nowym i obcym.
Każda z grup otrzymała szczegółowe wyjaśnienia na podstawowe pytania: czym jest terapia taktylna, kto jest jej twórcą , na czym polega, kto może z niej korzystać, dlaczego właśnie taka metoda terapii, efekty prowadzenia innowacji.
Udzielone przeze mnie wyjaśnienia wywołały wśród słuchaczy kursów mieszane uczucia tzn. terapia taktylna rozbudziła w nich ogromną ciekawość, gdyż chcieli uzyskać informacje o szkoleniach, oraz wstyd gdyż zakres przekazanej im wiedzy przerastał ich możliwości przyswojenia na tę chwilę.
Tremę przed, jak oni stwierdzili niewiedzą , przełamał pokaz sposobu prowadzenia terapii. Chętnych do bycia „modelem” i położenia się na łóżku terapeutycznym było wielu. Większość osób zadawało pytania dotyczące problemów z przysłowiowego „własnego podwórka” jak pomóc dziecku bo ma to i to, oraz uczniom.
Wśród 90 % osób odbywających praktyki w Ośrodku był zerowy poziom wiedzy na temat terapii taktylnej. Niewielki rozgłos tej metody zainspirował mnie do poszukania odpowiedzi na pytanie jaka jest prawda i mity o terapii taktylnej. Poszukując odpowiedzi na te pytania sięgnęłam do kopalni wiedzy jaką jest Internet. W nim znalazłam odpowiedzi na pytania dotyczące twórców tej metody, jej specyfiki oraz kto może z niej korzystać. W czasie poszukiwań w Internecie spotkałam się z głosami opowiadającymi się za i przeciw prowadzenia tej terapii.
Negatywne opinie wyczytane na forach internetowych:
- wysoki koszt terapii
- Swietłana Masgutowa zmodyfikowała metodę Paula Dennisona i terapię taktylną
- swoje podstawy bierze w Kinezjologii Edukacyjnej, a KE jest zagrożeniem
- brak podstaw naukowych,
- zawiera elementy ćwiczeń zapożyczonych z innych metod masażu hinduskiego, klasycznego i leczniczego
Fragmenty wypowiedzi internautów:
Re: Instytut Masgutowej, prawda czy fałsz? 500 zł
W Rosji nie miała by klientów za taką cenę, Masgutowa , robi karierę w USA, moim zdaniem mocno przereklamowana u nas, ale to tylko moje zdanie ,mój syn miał terapię cudów nie było ,znam dzieci korzystające 3-lata i więcej z tej terapii i tez nie ma cudów, autyzm się nie cofnął a ci co korzystają wiedzą.
1. Autyzm – pisanie forum: Swietłana Masgutowa w 2001 roku została mentorem na Polskę metody Paula Dennisona. Zmodyfikowała to czego się nauczyła i stworzyła Neurosensoryczną Terapię Taktylną.
Pozytywne opinie dotyczące prowadzenia i efektów terapii:
- powodowała wyciszenie
- dzieci lepiej spały
- wpłynęła na rozwój mowy
- nauka przebiegała sprawniej
- wpływała na wydłużenie czasu skupienia
- dzieci samodzielnie zaczęły jeść (do tej pory tylko swoje ulubione dania),
- lepsza reakcja na osoby trzecie
- bardziej zaczynają okazywać uczucia
- sygnalizowanie i czucie potrzeb fizjologicznych
- skrócił się czas reakcji na dany komunikat z otoczenia
- siła mięśni jest większa
- dłużej wytrzymuje w pozycji pionowej
Prowadzenie terapii taktylnej: normalizuje napięcie mięśni odpowiadających za prawidłową postawę i prawidłowy wzorzec ruchowy, a przez to nie dopuszcza do powstania wtórnych zmian anatomicznych (przykurczów i zniekształceń kostno stawowych), reguluje motorykę mięśni w celu uzyskania właściwego lub zbliżonego do normy wzorca ruchu (uzyskanie przez dziecko kontroli nad swoimi mięśniami, a dzięki temu nad ruchami całego ciała).
Przekazywany w trakcie terapii dotyk spełnia funkcję ochronną, daje informacje o ciele i pomaga w kształtowaniu schematu ciała, odgrywa rolę w planowaniu ruchu ,pomaga w kształtowaniu percepcji wzrokowej (daje informację o tym, co widzimy, o cechach przedmiotu i jego relacji do otoczenia),wpływa na rozwój umiejętności manualnych wpływa na bezpieczeństwo emocjonalne oraz wpływa na funkcjonowanie społeczne.
W mózgu dziecka od pierwszych chwil po porodzie tworzy się koncepcja świata oczy przekazują obraz i kolor, dźwięk, natomiast język dostarczy informacji o smakach. Terapia Taktylna ma celu zrównoważyć system nerwowy (procesy pobudzania i hamowania).
Od dwóch lat w naszym Ośrodku prowadzone są badania ewaluacyjne dotyczące efektów prowadzenia terapii taktylnej. Wyniki badań pozwalają stwierdzić, że terapia taktylna odnosi pozytywne skutki, obalając w ten sposób opinie negatywne.
To co uniemożliwiało wielu rodzicom korzystanie z terapii taktylnej, czyli jej wysoki koszt, jest w naszym Ośrodku mitem, gdyż dzieci uczestniczą w terapii za darmo.
Najważniejsze odpowiedzi opowiadające się za słusznością prowadzenia terapii taktylnej uzyskaliśmy w dwóch pytaniach:
Uzyskaliśmy następujące wyniki:
-największe zmiany nastąpiły w sferze fizycznej i psychicznej, jednak bardziej w fizycznej
- nabyte umiejętności: poprawa kondycji i postawy ciała, lepsza równowaga, zmniejszenie napięcia mięśniowego ,wyciszenie, większa samodzielność w wykonywaniu czynności życia codziennego, wyeliminowanie nieprawidłowych odruchów ruchowych
Być może terapia taktylna jest połączeniem wielu metod i nie ma podstaw naukowych, certyfikatów i danych statystycznych. Ważne w niej jest jednak to, że przynosi widoczne efekty i pozwala rodzicom tych dzieci wierzyć, że dalsze funkcjonowanie ich pociech może być lepsze i szczęśliwsze.
Małgorzata Mieszało
Realizacja: IDcom.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2025 Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy w Węgrowie