Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy w Węgrowie Biuletyn Informacji Publicznej

Drogi Rodzicu!

Podczas pobytu w domu można (a nawet trzeba!) stymulować rozwój psychomotoryczny dzieci poprzez wspólne gry i zabawy, jak również obowiązki domowe. Organizując dziecku dzień pamiętaj o zapewnieniu oddziaływań z zakresu:

Rozwoju motorycznego

            Rozwój motoryczny możemy rozpatrywać od strony rozwoju uzdolnień, tj. wrodzonych możliwości wykonywania czynności   ruchowych oraz od strony sprawności ruchowej, których poziom ściśle determinują ćwiczenia. Wszelka aktywność fizyczna dostosowana do możliwości psychofizycznych dziecka jest bardzo ważna.

Nauki

            Nauka jest procesem zdobywaniem indywidualnego doświadczenia oraz poznawania mechanizmów, dzięki którym funkcjonuje świat. Przyswajanie i poszerzanie wiedzy umożliwia coraz lepsze i pełniejsze stosowanie jej w praktyce. Nauczanie i rozwój są ściśle ze sobą związane. Wykonywanie zadań i ćwiczeń umożliwi dziecku naukę nowych umiejętności. Właściwy stosunek do nauki i obowiązków szkolnych jest jednym z zasadniczych warunków pomyślnego przebiegu procesu dydaktyczno – wychowawczego.

Zabawy

            Zabawa powinna zawierać cel i zasady, które umożliwią osiągnięcie sukcesu – np.  ukończenie gry. Pamiętajmy o zabawach tematycznych, konstrukcyjnych oraz o rywalizacji podczas zabaw, która pozytywnie wpłynie na rozwój społeczny.

Twórczości artystycznej

            Funkcja przeżyć, jakie rodzi w dziecku kontakt ze sztuką jest wieloraka. Owoce sztuki nie ograniczają się jedynie do sztuki teatralnej czy filmowej. Dużą rolę w rozwoju dzieci odgrywa inna dziedzina sztuki, jaką jest plastyka. Rysowanie, malowanie oraz lepienie pozytywnie wpłynie na rozwój dziecka. Skutecznie wypełni też jego wolny czas.

Ważnym czynnikiem pobudzającym sferę przeżyć oraz rozwijającym zainteresowania jest czytelnictwo oraz twórczość literacka. Czytanie to podstawowa droga do poznawania doświadczeń i wiedzy.

Pracy dziecka

            Nie można zapominać o wyraźnym rozgraniczeniu zabawy (czyli działalności, którą dziecko podejmuje tylko dla własnej przyjemności płynącej z samego procesu działania) od pracy (czyli działalności, która jest skierowana na osiągnięcie wyników obiektywnie i społecznie wartościowych). W głównej mierze praca dziecka skupia się na pracy szkolnej oraz obowiązków domowych. Dzięki tym czynnościom kształtuje się odpowiedzialność, uczynność, troska, szacunek do pracy oraz wzmocnienie więzi rodzinnych.

Rozwoju poznawczego

           Dużą rolę w rozwoju procesów poznawczych odgrywa systematyczność. Dzięki różnorodnym bodźcom zmysły dziecka są pobudzane i stymulowane. Rozwój wrażeń zmysłów jest kluczowy do rozwoju spostrzeżeń. Warto skupić swoje działania na stymulacji zmysłu wzroku, słuchu oraz dotyku. W ścisłym i nierozerwalnym związku z procesami spostrzegania i obserwacji są tzw. funkcje uwagowe. Uwaga dzieci rozwija się i kształtuje pod wpływem nauki stając się coraz bardziej zdolną do koncentracji, trwałości i przerzutności. Rola pamięci w życiu człowieka jest olbrzymia. Dzięki niej dziecko zdobywa wiedzę i różne nawyki. Pamięć i uczenie się ściśle związane są z rozwojem u dziecka różnych funkcji psychicznych. Ważną rolę w zapamiętywaniu i uczeniu się odgrywa motywacja, ponieważ ma ona wpływ na ogólną aktywność.

Rozwoju emocjonalnego i społecznego

            Sfera emocjonalna podczas rozwoju jest bardzo ważna, ponieważ wpływa ona na rozwój całej osobowości dziecka. Dom rodzinny jest pierwszym środowiskiem, w którym kształtują się relacje interpersonalne, postawy społeczne i moralne. Specyficzną funkcją rodzinny w stosunku do dzieci, mającą ogromne znacznie dla ich ogólnego samopoczucia i rozwoju uczuciowego, jest zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa i oparcia uczuciowego w sytuacjach nowych i trudnych.

Drogi Rodzicu!

            Podczas pobytu Waszych pociech w domu postaraj się by ten czas umożliwił im dalszy rozwój  psychoruchowy. Ważne jest również zadbanie o organizację dnia tak, by dziecko miało czas na naukę, odpoczynek, ale również czas wolny. Pamiętaj o zaspokajaniu podstawowych potrzeb dzieci.

1. Samodzielność – pozwólmy dziecku na miarę jego możliwości być samodzielnym – udzielaj mu tyle wsparcia na ile jest to konieczne.
2. Autonomia – umiejętnie wycofuj wsparcie, angażuj do wykonywania zadań na miarę jego możliwości, ale z pobudzeniem sfery najbliższego rozwoju.
3. Stabilne środowisko życia – stosuj jasne reguły funkcjonowania w domu, pamiętaj
   o zasadach higieny psychicznej takich jak: aktywność fizyczna, odpoczynek, czas dla siebie.
4. Akceptacja – okazuj swojemu dziecku zrozumienie, stwarzaj sytuacje gwarantujące poczucie sukcesu, pozytywnego doświadczania, by czuło się dowartościowane.
5. Poczucie bezpieczeństwa – pamiętaj, by przestrzeń domowa była bezpieczna, stawiaj jasne zasady i przestrzegaj granic, dbaj o potrzeby emocjonalne dziecka.

Opracowanie:

Alicja Chodowska -psycholog